Nieuws
Luisterpalen aan de vaart
Lieuwe Harder vertelt
Emmererf scheidenveen Turf en Lieuwe, Lieuwe en turf, dat zijn twee handen op een buik. Beter nog: twee turven in een mandje. Turfschipper Lieuwe de Harder heeft misschien wel evenveel verhalen als hij in zijn leven "baggelaars' (niets anders dan turven) heeft vervoerd. Elke zin vormt de inleiding tot een nieuw verhaal.
Verhalen die de warmte verspreiden van baggelaar die rood gloeit in een stoof. En blijft gloeien. "Dat waren de beste turven." Als jochie van zes zat Lieuwe al op een bpduwertje' (een bootje dat op gasolie liep) waarmee hij 'de kop opdrukte' van het turfschip van zijn vader. Lieuwe junior (82 jaar inmiddels) vertelt graag over Lieuwe senior.
Zijn vader was een slimme turfschipper. Hij haalde met het turfschip De Ambulant zijn turf uit het veengebied van Zuidoost-Drenthe. 'De kleine turfjes van Uffelte wilde hij niet", vertelt Lieuwe de Harder. In het veengebied rond Emmererfscheidenveen keurde hij de percelen. Overal vergaarde hij proefstukjes. Die stopte hij één voor één in het potkacheltje.
Lieuwe jr.: "Als de turf niet goed gloeide, wist hij genoeg. "Weg ermee'. Het was de kracht van mijn vader dat hij dat meteen in de smiezen had." De beste turf kwam daar vandaan. "Zulke grote." Zijn mooie, grote handen gaan ver uiteen, zijn ogen fonkelen.
Bij de Groningerwegsebrug in Assen had Lieuwe de Harder sr. een grote turfschuur voor de opslag van turf. Daar verkocht hij in de winter, waarin hij niet kon varen, de turf aan venters. Vader en zoon voeren jarenlang samen. 'We voeren van hot naar her in Drenthe. Mijn vader had maar heel weinig lagere school, maar hij kon rekenen als de beste." En zelf? "Ik heb wel 45 lagere scholen bezocht."
In de oorlog doken ze onder, met schip en al in het verdronken land van de kop van Overijssel. "We moesten met ons schip steenkolen halen uit Duitsland. Dat nooit. Bovendien, de Engelsen beschoten die schepen."
In 1957 stopte zijn vader, het schip werd verkocht. Lieuwe jr. kocht De Twee Gebroeders, een nieuw turf, dat hij omdoopte tot Risico. Na de oorlog herleefde de turfvaart, maar in de jaren zestig was Lieuwe de Harder nog de enige. In 1965 maakte hij zijn laatste turfvaart.
Lieuwe de Harder: "Het mooiste van de turfhandel in Drenthe was boter bij de vis." Als de turfschipper niet betaalde kwam hij de wijk (afvoervaart) niet uit. En bij het lossen betaalden de boeren direct. "Als het schip leeg was, had ik de winst en de inkoop in de zak."
Uit het Dagblad van het Noorden, door Ed van Tellingen
Drenthe ahoy
Samen met Jeroen Willems, journalist van RTV-Drenthe, vaarden we mee aan boord van het jacht van de familie Bryan uit Klazinaveen. De tocht startte bij de Venesluis in Geeuwenbrug en eindigde bij de Boskampbrug in Havelte.
Voordat we vertrokken bezochten we eerst het Bezoekershuis bij de Venesluis. In dit huis, een voormalige sluiswachterswoning, is een kleine musem gevestigd met onder meer historische informatie over de Drentsche Hoofdvaart, opgeluisterd met veel fotomateriaal uit de periode vanaf 1890 tot de twintiger jaren van de vorige eeuw.
Hieronder een foto-impressie van de tocht:
| De Pijlebrug vordert gestaag en is op 17 april a.s. weer voor het verkeer geopend. |
|---|
|
Donderdag 19 maart 2015. Een werkschip van Tebezo uit Genemuiden had de primeur als eerste onder het nieuwe brugdek door te mogen varen. [foto: Anja Daleman]
MEPPEL – Op dinsdag 17 maart om 8.00 uur bracht gedeputeerde Henk Brink een bezoek aan de nieuwe Pijlebrug over de Drentsche Hoofdvaart bij Meppel. Hij gaf de start voor het plaatsen van het nieuwe brugdek.
Met het plaatsen van het nieuwe brugdek is de vervanging van de Pijlebrug en de reconstructie van de kruising in de N371 ter hoogte van de brug voltooid.